Vondsten en giften

Schenkingen

Inmiddels zijn veel mensen die de oorlog hebben meegemaakt op hoge leeftijd. Verhalen uit de oorlog zijn misschien doorverteld aan hun kinderen. Sommigen hebben nog “iets” liggen uit die tijd. Het museum streeft er naar om zoveel mogelijk van die verhalen en herinneringen, maar ook “spulletjes” uit die tijd, voor het nageslacht te behouden. Vooral ook indien deze “spulletjes” een relatie hebben met de gemeente Zundert. Daarbij denken wij aan:

  • persoonsbewijzen
  • stamkaarten
  • distributiebonnen
  • kranten
  • vrijstellingen of vergunningen
  • wat al niet meer

Soms staat er ergens nog een munitiekist in de schuur, ligt er nog een helm of een gasmasker op zolder, heeft men nog onderdelen van neergekomen vliegtuigen of zelfs wel een vergeten wapen achter een zolderbalk.

Heeft U iets waarvan U denkt dat het misschien wel iets voor het museum is, vraag het ons eerst voordat U het wegdoet. U kunt natuurlijk ook gewoon langskomen. Mocht er ergens een wapen boven water komen, dan kunnen wij altijd in vooroverleg met de politie bezien of dat wapen kan worden behouden voor het museum.

Schenkingen worden door ons geregistreerd en op onze site vermeld met de naam van de schenker en een beschrijving van hetgeen wat geschonken is.

Galerij met schenkingen en giften

Tijdens werkzaamheden bij Dré Kennis uit Zundert, ontdekte Cees Jacobs, eigenaar van het Militair Historisch Museum Achtmaal, dat een ijzeren balk wel op een zeer opmerkelijke manier werd ondersteund; namelijk met een loop van een 2cm Flak. De loop was ook nog in een meniekleur gezet. Uit navraag bleek dat de loop afkomstig was van een 2cm Flak (Flugzeug Abwehr Kanone) die de Duitsers in oktober 1944 bij de boerderij van de familie Kennis in Zundert hebben achtergelaten. Het stuk is gesloopt en sommige onderdelen hebben een nieuwe functie gekregen. Zo is het onderstel, bij kenners beter bekend als “Sonderanhänger 51”, hergebruikt als aanhangwagen. Hoewel Dré moeite had met afstand doen, heeft hij wat nog over is van het geschut (de loop en traversiewiel) geschonken aan het museum. De loop heeft inmiddels een mooie plaats in een nieuwe vitrine die gewijd is aan luchtoorlog.

In november 2012 schonk Harrie Jochems twee helmen aan het museum. Het zijn bijzonder mooie en authentieke exemplaren waarvan van beiden de herkomst bekend is. De oorspronkelijke eigenaar van de Nederlandse helm heeft hem in mei 1940 gedragen op de Grebbeberg bij Rhenen. De Duitse helm heeft Harrie in oktober 1944 als jongen zelf gevonden bij voormalig kasteel Maxburg bij het Belgische Meer bij Hoogstraten. Vanuit Zundert, waar Harrie woonde, konden de gevechten in de omgeving van Maxburg goed gehoord worden. Regelmatig werden Duitse gewonden binnengebracht in de jongensschool van Zundert, dat als hospitaal was ingericht. Toen Zundert bevrijd werd, konden Harrie en zijn broer de verleiding niet weerstaan om eens bij Maxburg te gaan kijken. Ze troffen daar in het bos vele verlaten schuttersputten aan en door de Duitsers achtergelaten oorlogsmateriaal. De helmen, waarvan er velen scheuren en kogelgaten vertoonden, hadden wel de meeste interesse bij Harrie. Regelmatig kwam hij dan ook bij Maxburg terug om nieuwe voorraad te halen. Dat ging allemaal te voet want fietsen kon Harrie nog niet en daarbij waren de fietsen door de Duitsers meegenomen. Het ging goed tot Harrie op een dag door een paar commiezen werd aangehouden. De dreiging met gevangenisstraf als Harrie nog een keer werd betrapt, was voldoende reden om er niet meer terug te komen. Van alles wat Harrie heeft meegesleept, is deze helm de enige wat nog resteert.

Van Leo Goorden uit Zundert komt dit Duitse waarschuwingsbord “MINEN LEBENSGEFAHR”. Het bord komt oorspronkelijk uit Schijf waar Leo tijdens de oorlog woonde.

Harrie Jochems schonk het museum in september 2005 een stukje huisvlijt met een bijzonder verhaal. Het is een speldje dat Harrie droeg tijdens de bevrijding van Zundert; 27 oktober 1944. Het bijzondere eraan is door wie en waarmee het speldje gemaakt is. Dat heeft Harrie allemaal op de achterzijde van het houten lijstje geschreven en dat kunt u lezen als u het museum bezoekt.

Dit uniform werd geschonken door dhr. Albert Boon. Hij heeft als Luitenant vanaf 1950 deel uitgemaakt van een afdeling Lichte Lua (Luchtdoel artillerie). Hij heeft, toen hij het uniform aan het museum schonk, een uitgebreide uitleg op paper bijgevoegd waarin hij niet alleen het uniform beschrijft maar vooral de organisatie en inzet van de luchtdoel artillerie.

Het herinneringbord is gemaakt ter herinnering van de bevrijding van Zundert. De tekenaar/maker ervan is dhr. Frans van Uden.

Van dhr. Twan Dictus uit Achtmaal komt een Engelse waterzak en een herinneringsbord. De canvas waterzak vertoont veel overeenkomsten met de Amerikaanse waterzak maar er is een opmerkelijk verschil. De Engelse waterzak kan in opgevouwen toestand worden vastgezet met de zgn. “houtjes toutjes” sluiting. Deze waterzak is door de Engelsen in Achtmaal achtergelaten.

Hans Embregts uit Zundert schonk twee Amerikaanse Cal.30 M1 munitiekistjes. Het was een zoldervondst bij familie. Het zijn originele Amerikaanse WOII .30 M1 munitiekisten voor de M19 .30 Cal Browning Machine gun. Ze zitten nog mooi in de originele verfkleur en voorzien van de naam van een van de fabrikanten (firma canco) en de ontploffende granaat. Het gele opschrift “250cal 30 BELT 4AP.1TR wil zeggen dat er in de kist 250 patronen zaten, in een band (belt) en de patronen in de volgorde zaten van 4 x Armour Piercing (pantser doorborend) en 1 Tracer (lichtspoor). De kistjes zullen een plaats krijgen in het nieuwe diorama waarin een .30 Cal Browning staat opgesteld.

Op 21 juli 2012 schonk Werner van de Broek een deel van zijn collectie aan het Militair Historisch Museum. Het betreft boeken, video’s en een helm. De helm is een Nederlandse helm Model 34 in de kleur zwart. Deze helmen werden in en na de oorlog vaak doorgedragen door de brandweer, Rode Kruis en BS (Binnenlandse Strijdkrachten). Waartoe de drager van deze helm behoorde is niet bekend maar bijzonder is wel het embleem wat aan de linkerzijde op de helm is geschilderd. Het vertoont opmerkelijk veel gelijkenis met het wapen van Roosendaal. Bij ieder bijzonder uitrustings-stuk hoort wel een bijzonder verhaal. Mocht iemand hier meer informatie over hebben, dan graag een reactie naar het museum.

Op 21 juli 2012 schonk Werner van de Broek een deel van zijn collectie aan het Militair Historisch Museum. Het betreft bouwmodellen van tanks en voertuigen WOII schaal 1:35 en Amerikaanse en Duitse uitrustingsstukken, waaronder bodemvondsten. De bodemvondsten zijn van Duitse origine en betreffen enkele P38 (9mm) pistolen), nog een mooi MP44 Sturmgewehr (7.92mm (semi) automatisch machinepistool) en twee gasmaskerbussen. De bodemvondsten komen voornamelijk uit de Belgische Ardennen waar de Duitsers in december 1944 een offensief hebben ingezet met als doel de haven van Antwerpen weer in hun bezit te krijgen. Verder schonk Werner nog een Amerikaanse M1943 Intrenching Tool (pionierschop met hoes) en een Duitse M39 Tornister. Deze Tornister, ook wel “Affe” genoemd vanwege de koeienhuid bekleding, was de standaard Duitse gevechtsrugzak voor iedere soldaat. Hij kon er alles in opbergen wat nog geen plaats had in de rest van zijn uitrusting; zoals munitie etc. De Tornister werd niet in het gevecht gedragen maar achtergelaten in het voertuig, een depot, of andere plek achter de frontlijn. Er was ook een M34 Tornister. Belangrijkste verschil tussen de M34 en de M39 is dat de M34 draagriemen heeft en de M39 niet. De M39 heeft D-ringen waarmee de rugzak kon worden opgehangen een zgn Y-riem draagstel. Opvallend bij de rugzak van Werner is dat het een combinatie is; draagriemen die bevestigd zijn aan D-ringen. Interessante Tornister dus. Mogelijk heeft de eigenaar bij gebrek aan een draagstel er zelf draagriemen op gezet. Mocht iemand over zo’n combinatie nog iets meer weten, dan graag een reactie naar het museum.

Jan van de Broek is al jarenlang een van de vrijwilligers van het Militair Historisch Museum en was tot voor kort een enthousiast modelbouwer. Om ook aandacht te schenken aan de luchtoorlog rond Achtmaal, schonk hij zijn vliegtuig-modellen aan het museum. Het zijn oa de Liberator, AVRO Lancaster, Hawker Hurricane, Spitfire, Thunderbolt en nog vele anderen. Een deel van zijn collectie is inmiddels in het museum te bewonderen. In Achtmaal en omgeving zijn in de Tweede Wereldoorlog twee Geallieerde bommenwerpers neergestort na te zijn aangeschoten door Duitse FLAK (Flugzeug Abwehr Kanone)

Van de heer Moos Raaijmakers uit Hilvarenbeek mochten wij een vitrinekast met modellen in ontvangst nemen. Moos is gestopt met modelbouw en zocht voor zijn collectie een goede plaats waar iedereen er nog iets aan heeft. Het is een fraaie collectie van 1:35 modellen uit de Tweede Wereldoorlog zoals tanks, pantservoertuigen, gemechaniseerd en getrokken geschut, raketwerpers, transportvoertuigen enz van zowel Duitse origine als van de geallieerden. De vitrine is geplaatst in de ontvangstruimte van het museum en de modellen zijn inmiddels voorzien van de benaming.

In 2011 mocht het museum van de familie van de overleden J.L Balemans uit Zundert, beter bekend als Sjef, enkele mooie uitrustingsstukken ontvangen. Deze uitrustingsstukken zijn van de persoonlijke uitrusting van Sjef toen hij in 1940 gemobiliseerd is geweest. Sjef was een bekende van het museum en kwam regelmatig een “bakkie” doen. Daarbij kwamen ook de verhalen hoe Sjef zijn diensttijd en oorlogsdagen heeft ervaren. Sjef heeft zelfs een van zijn weinige geweerpatronen die hij in de meidagen van 1940 kreeg, bewaard. Ook heeft hij de knopen van zijn uniform gesneden en bewaard. Op 9 augustus 1995 is aan Sjef door de Minister van Defensie het mobilisatie-oorlogskruis toegekend. De herinneringen van Sjef worden grotendeels bewaard in een aparte vitrine, zoals zijn legerschoenen, broodzak (1918) met etensblik, bord, bestek en drinkfles, beenkappen, zijn identiteitsplaatje en verschillende militaire voorschriften zoals Handboek soldaat. Daarnaast schonk de familie ook zijn oude portemonnee, fietsplaatjes uit de jaren 30 en zijn Alpino pet die hij altijd droeg.